Paski klinowe są częścią przekładni pasowej odpowiedzialnej za przenoszenie momentu obrotowego koła pasowego jednostki zasilającej na koło pasowe urządzenia odbiorczego, co możliwe jest dzięki sile tarcia powstającej między nimi. Więcej na ten temat dowiesz się, czytając poniższy artykuł.
Właściwości pasów klinowych
Pasy klinowe wyróżniają się charakterystycznym przekrojem trapezu. Wykonuje się je z chloroprenu lub poliuretanu (PU). Te pierwsze cechują się bardzo dobrą trwałością na oddziaływanie czynników mechanicznych – są odporne na ścieranie i rozciąganie, dlatego chętnie wybiera się je do linii produkcyjnych narażonych na intensywną eksploatację. Pasy z PU natomiast odporne są na działanie promieni UV. Paski klinowe zbudowane są z 3 warstw. Są to:
- warstwa przenoszenia siły obciążającej, wykonana z linek stalowych lub nylonowych,
- warstwa trąca, która zmniejsza poślizg na kole pasowym,
- warstwa kryjąca – zabezpiecza pasek przed działaniem czynników obniżających jego trwałość.
Pasy klinowe dzieli się na wąsko- lub szerokoprofilowe. Ich zastosowanie uzależnione jest w głównej mierze od wymagań, jakie stawiane są wobec projektowanej przekładni pasowej. Istnieje również podział pasów klinowych na klasyczne oraz uzębione.
Czym różnią się pasy klasyczne od uzębionych?
Pasy klinowe uzębione, konstrukcję bazową mają analogiczną do pasów klasycznych, natomiast dodatkowo wyposażone są w uzębienie, dzięki któremu zmniejsza się tarcie wewnętrzne występujące w warstwie ściskanej, a to przekłada się na zwiększoną odporność zmęczeniową materiału. Pasy uzębione wykorzystuje się do prac pod dużym obciążeniem i przy zwiększonych prędkościach obrotowych. Stosowane są więc nie tylko w przemyśle ciężkim i budownictwie, ale przede wszystkim w przemyśle motoryzacyjnym.
Komentowanie postów jest wyłączone.